Ali'me uzun süre ağıt yaktım, "kendime kastım Ali, dağlara küstüm Ali, dar günde dostum Ali..."
Unutmayı, unutkanlığı kötü biliriz, oysa değil. İyi ki unutabiliyoruz, silinip gidiyor ve geriye yürekte özlem, dudakta gülümseme kalıyor. İşte bu kadar.
Yaşam akıp giderken bir yerden tutmak gerekirdi ve O çıktı karşıma. Her zaman iyi olmayı başarabilen adam, gerçekten de öyleydi, kahramanım oldu birden, ne zaman başım sıkışsa, içim daralsa yanı başımdaydı. Sanki birileri senaryoyu yazıyor ve Süperman kıyafetini değiştirecek mekan bile aramaya gerek duymadan beni kurtarıyordu. Sokakta gezen başıboş köpekler gibiydim, bir tek o başımı okşamayı akıl etti. Kuyruk sallamak farz olmuştu.
Aşık olmadım, beni sevmesini sevdim. Korumasını, kollamasını, beni benden çok düşünmesini. Bir şeyler eksikti oysa ....... Ve eksik parçayı hep aradım. Bulduğumu sanıp yerine oturtamayınca yine ona koştum. Limanımdı, hiç sorgulamadı, hep kabul etti.
Evlenelim dedi...........sen de yazmışsın işte, ruhum serseri, he dedim gitti :) Çok düşünecektim de ne olacaktı sanki, varsın eksiklik orada kalsın, sevilmeyi seçiyorum ben !
Evlendim, canım, ciğerim evladımın doğumuyla anlamlandım, mutlandım, gururlandım...... artık kadın olmanın bereketiyle taçlanmıştım !
İyi bir baba oldu, dertlenmedi, şikayet etmedi ! Hani zaman zaman sana anlatırım yanlış olduğuna inandıklarımı, Mustafa kendi dünyasında sever insanları, tıpkı beni ve oğlumuzu sevdiği gibi, yani seviyor olması yeterlidir, karşısındakinin ihtiyaçlarını pek akıl edemez, fakat çok iyi biliyorum ki, akıl edebilse hepsini yapmaya çalışır. Vermeyi sever.........O da bu şekilde var olabilenlerden, hatta kendi isteklerini bile görmezden gelebilir, sevdiklerinin mutlu olması yeterlidir. Şimdilerde geriye baktığımda acaba "benden daha uysal, sakin bir kadınla evlense daha mutlu mu olurdu " diyorum. Geriye bakışların yanıtı zor sorularından biri.............. bilirsin kendimi saklamam, hep olduğum gibiyim, nihayetinde başını okşadığının tasmasız bir sokak köpeği olduğunu biliyordu ve ardıma düşerken yüreği git demişti !
Beklemeden sevdi ve mutlu etti !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder