Naga Sadhu

Hinduların Kumba Mela törenlerini izlerken akıl veya duygu ile izlemenin farkına bir kez daha vardım. Aklımı devreye soktuğumda insanların inanç uğruna yaptıklarının saçmalığı, ortamın pisliğine ve daha bir çok şeye odaklanabilir ve saçma derdim. Oysa aklımı ve öğretilenleri kenara bırakınca yüzlerindeki mutluluğu görebildim, hele Ganj nehrine girerek cenneti garantilediklerini anda ki heyecanları, coşkuları keşke orada olsaydım dedirtiyor. İnsanlar mutlu, binlerce çıplak erkek, hiç bir şey umurlarında değil, ne suyun pisliği, ne kalabalık, ne de düzensizlik..........

Tüm dinler insanların cennet denilen başka bir dünyada daha mutlu olacağına inanıyor, eğer cennet var ise bu dünya için çabalamak niye.......buradaki sınavlar, çekilen acılar niye ? Cennete gittiğimizde ne için uğraşacağız ? Oranın da başka cennetleri var mı ?

İnsan nüfusuna, tarihsel olaylara, gelişimlere bakınca kendimi sadece bir nokta gibi görüyor ve ne gereksiz işler yüzünden üzüldüğüme şaşıyorum...............her an yaşamda yeni cennetler, güzellikler var iken, kendi cehennemimi yaratmak anlamsız :)

Önümde harika bir manzara uzanıyor..........denize girmek için henüz erken ve işte cennetteyim :)