21 Mayıs 2015 Perşembe

To the end of life !

Bazen amaçsızca yürüyorsun, herşeyi yaşadım, yol boyu her kafeye uğradım, her yemeğin tadına baktım ve artık şaşırmıyorum !  Öyle bir şey olsun ki "ben bu filmi izledim" demeyeyim. Beklediğin bir şey yok aslında, dedim ya, yollar yürünmüş, molalar verilmiş, sevdalar eskimiş !

Etrafa daha iyi bakınayım, şu oyun oynayan çocukları izleyeyim, neşelerine neşeleneyim derken biri yanınıza oturuyor. Laflıyorsun, hepimizin anlatacak hikayeleri nasıl olsa var............anlatılıyor !  Eğer birbirinize ihtiyacınız var ise banktan elele kalkıp kendi hikayemizi yaratıyoruz.

Derken yine bir yorgunluk başlıyor, başka bir yolda veya parkta dinlenelim hadi diyerek beraberce oturuyoruz..........içimizde ki ses, çok oturdun hadi kalk diyor, kalk artık........... bırak yol arkadaşını, al başını git.

Kalkıyoruz, geriye bakmadan yeni yola, yeni heyecanlar, yeni yoldaşlarla yürüyoruz. Her yolun başı güzeldir, bu da öyle..........yol güzel, yoldaş güzel, hikaye yeni !

Acaba önceki bankta biraz daha otursa mıydım ? Acele mi ettim ? Oturmamı isteseydi, "kal" demez miydi ?  Derdi..........demediğine göre şimdi bunları düşünme..........o banka geri dönsen bile, ne yoldaşını aynı bulacaksın, ne de etraftaki manzarayı, Onun da yanına başkaları oturdu ve şimdi onların hikayelerini dinliyor...............

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder