Kendimle

Uzun zamandır görüşmediğim arkadaşımla dün buluştuk. Onunla çok sık görüşmesek de birbirimize karşı yalın, savunmasız ve iddiasız bir dostluk sürdürüyoruz ve bu keyif veriyor. Her şeyden konuştuk ve  o da başkalarından duymaya alışkın olduğum şeyi söyledi.

 "Bu kadar donanımlı, akıllısın neden bunu daha çok insana sunmuyorsun, seninle her konuşmamda bakış açım genişliyor, dünyaya daha farklı bakıyorum ?"

Neden !

Herkesin bu kadar çok bildiği, kendini kanıtlamaya, başkalarının onayını almaya ihtiyaç duyduğu bir dünyada yarışmayı sevmiyorum. Başkaları için değil, kendim için okuyor, öğreniyor ve düşünüyorum. Kendimi birilerine ispat etmeye çalışmak oldum olası tarzım olmadı. Bencillik olduğunu sanmıyorum. Ben buyum.

Öyle olmasam da insanlara dominant geliyorum ve çoğu insanla aynı şeyleri düşünmediğimden bunu ifade etmem bir tür rekabete, kişilik çatışmasına yol açıyor, bunu çok yaşadım ! Kendini beğenmiş dediler, ukala dediler, asi dediler.......artık  deli diyorlar :)  Önceleri bunlara üzüldüm ! Ukalalık yapmadım, kibirli değilim, asilik nedir.......kendimi anlatayım, bu yanlış anlaşılmaları düzelteyim diye uğraşı verdim. Artık vermiyorum, çünkü beni algılayış şekliniz sizin komplekslerinize ve deneyimlerinize bağlı ve değiştiremem !

Daha çok insanla kendimi ve görüşlerimi paylaşacağım da ne olacak ? So what .......dünyayı mı değiştireceğim ? Daha akıllı, zeki, mutlu mu olacağım ? Hayır !

İnsanlar  azla yetinmenin ve geride kalmanın anlamını bilemiyorlar, başkaları için yaşamak iliklerine işlemiş, kendi onay dinamikleri yok.......

Her şeyden öte, öğrenirken, öğretirken, yaşarken, yaşatırken eğlenmeyi unutuyorlar. Eğlenmez isem var olamam !  Uzun süre ciddi kalamam :)  Hayatı çok ciddiye almamı beklemeyin benden.  Belki de bu yüzden çok ciddi ortamlara gelemiyorum, bilgiyi, birikimi sunabilmek adına sözde yetişkinlerin dünyasında su koymadan, adeta tapılan idealleri yerine göre hafife alıp, inceden espri yapmadan duramam.......... böyle olunca da çıkıp kime ne anlatayım ?  Kendimle mutluyum, hep akıllı görünmek zor olmalı, deliyim dediğimde ne yaptığıma takılmıyorlar ve ben eğleniyorum. Deli olma hakkımı kullanıyorum.

Ve asıl güzel görevimi bir eğitimci olarak yapıyorum . Bir sonra ki nesile farklı olmayı, araştırmayı, her şeye inanmamayı öğretebilmek ve bunun sonuçlarını görmek benim için paha biçilmez. Ortaya bir şey atıyorum ve bir süre sonra biri çıkıp bunu araştırıyor, "size inanmamıştım, meğer doğruymuş" diyor......... Bir yetişkinden beklemedikleri cevapları aldıklarında yüzlerindeki şaşkınlığı seviyorum :) Kuralların yıkılabileceğini gösteriyorum......... e daha ne olsun !

Şu kısa ömürde, bana iyi deseniz ne, kötü deseniz ne................. Bülent Ortaçgil asıl söylemek istediklerim söylüyor nasıl olsa :)

Beni kategorize etme
Benle oynama (Oyna ve eğlenelim )
Yaftayı yapıştırıp
Bana isim koyma

Karikatürleştirme beni
İlahlaştırma
Tabulaştırma sakın
Tapulaştırma
Matematikleştirme beni

Çarpma, bölme
Toplama, çıkartma
Beni hesaplaştırma
Mekanikleştirma beni
Otomatikleştirme
Beni yarıştırma onla, bunla
Karşılaştırma
Sıkıştırıp tıkıştırma beni

Depolaştırma
Duygularım yok oldu
Yüreğimi nasırlaştırma
Beni demoralize etme
Depolitize etme
Her işten kaçar oldum
İllegalize etme
Ben seni öyle sevdim
Böyle mi sevdim?