Adem oğlunun çıkarabildiği sesler belli ve bu seslerden yüzlerce dil, milyonlarca kelime üretip anlaşmaya çalışıp, anlaşamıyoruz. Diller, kelimeler ne olursa olsun, duygular, istekler ortak !
Mutlu olmak, sevilmek, sevmek ve huzur istiyor, arıyoruz ! Buluyor, bulduğumuzu sanıyor, kaybediyoruz ve bu döngü yaşam boyu devam ediyor ! Habire konuşuyoruz, yaşamı tarifliyor, anlam arıyor, zaman zaman anlam katıyoruz.
Bu kadar kelimeye rağmen gün geliyor ne mutluluğu, ne hüznü, ne de acıyı tarif edecek kelime bulamıyoruz. Yine de konuşuyoruz....
Kısa yaşamı detaylara boğmak anlamsız, bir başkasına hayatı anlatmak, öğretmek anlamsız. Kimseye hayatı anlatmaya çalışmıyorum, herkesin hayatı kendine, yaşayacak, görecek, öğrenecek !
Artık inançları da tartışmak istemiyorum, neye, kime inanırsanız inanın, yeter ki, başka bir canlıya zarar vermeyin !
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder