Küçük kahverengi deri bir valiz. Çok eskilerden. Annem o valize bebeklik giysilerimi koyardı. İlk çocuğu olduğum için çok özenmiş, her şeyi elleriyle hazırlamış. Zıbınlar, eldivenler, belki sadece bir kaç kez kullandığı kundaklar, önlükler...........Annem iyi dikiş diker, bebeklik giysilerimin çoğunu da kendisi dikmiş. İşte bu valiz 5-6 yaşlarımdan itibaren benim için büyülü bir şeydi. Ne zaman fırsat bulsam, açıp giysilerime bakardım. Kendine has kokusu, içinin pembe saten astarı, gizli cepleri oyalardı beni ve giysilere baktıkça büyüdüğümü görüp sevinirdim. Bazen kendimi anne olarak hayal eder ve onları bir bebeğe giydirirdim. Dağıtıyorum diye annem pek hoşlanmazdı bu durumdan.
Sonra kayboldu, muhtemelen taşınırken zarar gördü ve atıldı. Sonraları başka bir valizim daha oldu, yine kahverengi. Yatılı okurken binlerce kez eşyalarımı içine yerleştirdiğim, yol arkadaşım sert valiz. Öteki belki deri olduğundan, belki sadece bebek giysilerini sakladığından yumuşaktı. Sert olanı hala saklıyorum :) Kilidi bile bozulmadı.......
Dün gece rüyamda bebek valizimi gördüm. Bir arkadaşımın evindeki dolabın sol üst köşesindeydi ve arkadaşım onda kalan bir kaç parça eşyamı bu valize tıkmaya çalışıyordu. Sabah uyandığımda çocukluğum geldi aklıma............sonrasında tıkılmaya çalışılan eşyalarım, en iyisi isteyeyim yollasın...................bilinçaltım onları unutmamış ki, bebek valizime koyup bana verdi........İstesem ayıp olmaz sanırım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder