23 Nisan 2014 Çarşamba

Onun Hikayesi I

Bugün izin aldım ve onu yazacağım, her zaman değil !  Karşılaştığımız anlarda paylaştığı kadarını, yorumsuz, ilavesiz ve yargısız.

O iyi bir dost. İyi bir kadın, farklı. Farklı derken neye göre farklı derseniz, yanıtlaması zor. Dayatılanlar yerine kendi kurallarını koyabilen, her şeyin birazına, çok şeyin azına sahip. Hedefleri olmayan, plan yapmayan, rüzgarın yeline, yağmurun seline göre yaşayanlardan ve bununla gurur duyan biri. Görgüde aristokrat, aileden bürokrat, ruhu serseri, yoldaşları proletarya. Dinleri öğrendikçe ateist, kendi deyimi ile hiç bir mekana, düşünceye, fanatizme ve ülkeye ait olmayan. Sadece insan.

Güneşli bir günde çayımızı yudumlarken anlattı dinledim. Yazsana dediğimde "anlatıyorum işte ne gerek var yazmaya, çok istersen yazarsın" . En iyisi onun ağzından yazmak, belki bir gün kendisi bunları alır ve yazar.

1 Mayıs evlilik yıl dönümüm. İkincisini ve üçüncünün geleceğini o günlerde kestiremeyecek kadar aşık ve genç olduğumdan baharı ve bayramı seçtik. Ben 18, o ise 22 yaşındaydı. Kimseye haber vermedik, ailelerimiz izin vermezdi, ikimiz de öğrenci sayılırdık, ben yeni başlamışım, o ise yurt dışındaki okulundan mezun olmak üzere. Serde gençlik, tutku, yasaklara meydan okuma var, evlenilmez mi ? Evlenilir.  Aylarca sakladık ve bir kaza rüyayı bitirdi. Araba kullanmayı ondan öğrenmiştim, ehliyetim yoktu.
                              - Piggy kalk denize gidelim
                              - Gidelim
 Egeye doğru yola çıktık, nerede yorulursak orada kalacak, keyif çatacak, aklımıza eserse daha uzağa gidecektik. Gidemedik. İzmir'i geçtik, al sen kullan dedi. Bana güvenmesi hoşuma gitmişti. Gerisi yok..............

Gerisini hatırlamak istemiyor. O kazada gençliğini, sevdiğini kaybetti. Sonrasında acımasızlıkla tanıştı ve o ana kadar beraber yaşadıkları her şeyden vazgeçmek zorunda kaldı. Aileler böyle öğrendi evcilik oyunlarını. Ali'nin ailesi bir yandan ölene ağlarken, öte yandan önüne bir kağıt uzattı. Mecburen imzaladı ve ailenin servetinden bir hiç bir şey talep etmeme karşılığında kazaya neden olan suçluluğundan kurtarıldı. Kağıt üzerinde kurtuldu, oysa hep yüreğinde taşıdı o acıyı...... Yıllarca Ali'm dedi, yüreği yandı ve ilk yenilgisinin küllerinden doğmayı başardı.

Ne güzel isimdir Ali,  yalın, samimi, saf........





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder