Yıllar önce ilk karşılaşmamızda, beni ölesiye eleştirdi. Kendimde, yaşantımda bildiğim, yüzleşmeye korktuğum ne varsa, acımasızca takır takır saydı döktü. Düz yolda yürürken bırak ağacı, direğe toslamış gibi oldum, haklıydı :)
Yirmi yıl sonra aynısını yaptı, dinlememi istediği, belki kendince anlamı olan bir şarkıyı "aman hiç sevmem" dediğimde, Sebasti'ye dönüp "evlat bu var ya bu , "kadın kısmını öküzü" deyiverdi :)) Haklı mı ? EVET
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder