21 Şubat 2014 Cuma

Mavi Kuş

Ya benim okulum çok iyiydi, ya da eski eğitim ve eğitimciler. Yatılı okumama rağmen neredeyse her dönem en az bir kez okul organizasyonuyla tiyatro giderdik. Liseyi bitirince daha çok gideceğime dair kendime söz vermiş olsam da  sözümü tutamadım. Büyümenin yaşama daha farklı zevkler katmak olduğunu bilememişim.  

Yine böyle bir etkinlik için toparladılar bizi. Bu kez tiyatro yerine sinemaya gittik. Dublajlı bir film değildi, anında çeviri denemesiymiş, biz izlerken bir kadın sesi konuşmaları bir yerden okuyordu . Başlarda pek sarmadı, sıkıldığımı hatırlıyorum. Nasıl olduysa etrafımda sataşacak, çene çalacak birileri olmayınca izlemeye koyuldum.  İyi ki de izlemişim....

Filmin ismi Mavi Kuş, farklı olaylar yaşayan iki çocuk ve arada bir tüm güzelliği ile görünen Elizabeth Taylor. Taylor film boyunca beyaz  elbise giyinen, elinde minik asa taşıyan peri gibi bir roldeydi.  Çocuklar ve diğerleri Mavi Kuş'la sembolize edilen mutluluğu arıyorlardı.  O film sonrası Mavi Kuş bende mutluluk olarak kaldı. Hepimiz gibi ben de o Mavi Kuş'un peşine düştüm.

Yıllar ilerledi ben büyüdüm. Yine bir film şarkısına aşık oldum "Somewhere over the rainbow". Biz çocukken bu kadar çok görsel ve işitsel malzeme olmayınca, her gördüğümden etkilenmem kaçınılmazdı. Mavi Kuş'un peşine düşen ben, her gökkuşağı görüşte kendi filmimde flasback yaşadım.  Açıkçası sözlerine çok kafa yormaksızın sadece melodisi bile Mavi Kuşun kanadından bir tüy getirirdi bana.

Yıllar daha çok geçti. Artık kocaman oldum. Gezi olayları sonrası sıcak bir gecede  internette gezinirken Gökkuşağının Ardı Devrim başlıklı bir yazıya rastladım. Daha ilk paragrafını okurken Mavi Kuşum yanımda beliriverince youtube yardıma koştu ve şarkısı da eşlik etsin dedim, gecenin sessizliğinde kimseleri rahatsız etmeyeyim diye kulaklıkları takıp bangır bangır dinledim. Mavi Kuş kocamandı artık, kanatlarını açmış uçuyordu.  Bir kaç kez dinledikten sonra yatağa giderken telefonuma baktım ve kardeşim 4 kez aramıştı.  Telaşla aradım, ağlayan sesi " abla babam öldü" dedi....!

Meğer canım babamı böyle uğurlamak varmış ! 

Uzunca bir süre dinleyemedim o şarkıyı, dün aklıma geldi ve artık bildiğim sözlerine dikkat ederek dinledim bu kez.....................ve babamın gittiği yerde çok mutlu olduğuna inandım, o artık Mavi Kuş'la beraber.


Somewhere over the rainbow blue birds fly
And the dreams that you dream of really come true




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder