Orjinal

Sonuçsuz, nereye gideceği kestirilemeyen ve konuşanların kendini ispat etmeye çalıştığı zevzek sohbetlerdense çocuklarla konuşmayı yeğliyorum. Saflar, doğallar, içlerinden geldiği gibi davranıp konuşabiliyorlar, bazıları daha o  yaşlarda zeka küpü adeta.

Bugün iyi haberle bir tanıdığa gittim. Kenar mahalle desem bir türlü, varoş desem başka türlü, anlayacağınız varlıklı değil. Kendi yağında kavruluyor, yağ derken kalitesiz margarin işte..... Biraz lafladık ve çıktım. Yağmur dinmiş, güneş açmış ve çocuklar oynuyor sokakta. İçlerinden biri diğerlerinin ayakkabısına bakıp "orjinal veya orjinal" değil diyor.  Suç çocukta değil, onun kafasına bu zırvalıkları sokan aile bireylerinde.

Yanlarına yaklaştım, benimkine de bak, nasılmış dedim :)  ayağımdakiler spor ayakkabı olmayınca şaşırıp kaldı.  Ötekiler de güldü bu işe, sonrasında yaptığının gereksizliğini, ayıp olduğunu, hem insanlar giyindikleri eşyadan mutlu ise her hangi bir marka taşımasının hiç de önemli olmadığından bahsettim, Hepsi de ayyakbılarından çok mutluydu, iş görüyordu ve benim için önemli olansa hiç birinin yırtık veya çok eski olmamasıydı. Sonrasında bu işi yapan velede baktım, işitme cihazı kullanıyordu, muhtemelen kendini eksikli hissettiği için diğerlerinin kusurunu bulmaya çalışıyordu. Ne yazık ki, bu uzun süre böyle gidecek, bir süre sonra diğer insanların başka açıklarını arayıp gözler önüne sermeye çalışacak.

Sonraları o mahalleye gidip onunla daha yakından ilgilenmeliyim, bunlar bizim çocuklarımız !